All posts in Werk thema’s

Kunstenaar Herman Smith verteld over wat hem inspireerde tot het thema ‘Koeien hebben Hoorns’. Een serie van 8 schilderijen die hij maakte in 2010.

Vanwege de veel te nauwe stalruimte verwonden de koeien elkaar met hun horens. En daarom worden de horens afgezaagd. Nu weet bijna geen mens dat de koe horens heeft. Er is de proef gedaan om radioactief materiaal in de hoorn te stoppen. En alle geigertellers stopten prompt. Blijkbaar is de koehoorn zo extreem dicht, dichter nog dan lood. Het bloed van de koe stuwt naar de horens en weer terug. De koe heeft met haar horens een grens en een koe zonder horens is een geval zonder grens. De koe zonder horens hangt waarschijnlijk samen met melkallergie. Om wetenschappelijk te bewijzen duurt dat nog heel lang. Geef zolang dit onderzoek duurt gewoon aan de koe de horens terug, en geeft meer stalruimte.

Ik heb voor deze gelegenheid ook de Egyptische godin van de nacht Isis geschilderd. Zij beschikt ook over horens.

Benieuwd naar de schilderijen? Klik dan hier vervolgens op de serie ‘2010 – Koeien hebben Hoorns’.

Kunstenaar Herman Smith verteld over wat hem inspireerde tot het thema ‘Geur van Versgebakken Brood’. Een serie van 11 schilderijen die hij maakte in 2009.

De geur van versgebakken brood. Waarom zou ik de geur niet schilderen? De geur van brood  geeft Darwin ongelijk. Sinds de hemelse geur van versgebakken brood stam ik af van God en niet meer van de aap. De hele serie heb ik geëxposeerd bij bakkerij Timmer in De Koog. De opening was verzorgt door twee brooddichters. Eén van de dichters begon  zijn gedicht: ‘Ik ben geen appeltaart. Want met appeltaart kun je zo goed gooien, ik schat vier meter. En met mij niet’.  Mijn werk hing zo vanzelfsprekend dat ik niets verkocht heb, hetgeen ik als groot compliment beschouw.

Benieuwd naar de schilderijen? Klik dan hier vervolgens op de serie ’2009 –Geur van Versgebakken Brood’.

Kunstenaar Herman Smith verteld over wat hem inspireerde tot het thema ‘Vuurtorens bij Nacht’. Een serie van 10 schilderijen die hij maakte in 2009.

Ik ken een van de laatste vuurtorenwachters van Texel. Ongevraagd verliest hij zijn baan door satelliet-techniek. Dit, terwijl de techniek van oorsprong bekent ‘middel’. Een auto is bijvoorbeeld een vervoersmiddel. Het dient de mens, maar geen middel mag zich richten naar de mens. Ook niet naar de vuurtorenwachter. Ik heb deze serie niet geschilderd uit heimwee of iets dergelijks. Daar is de toerist voor, die de vuurtoren beklimmend een gordijnrails ziet waarmee de wachter de gordijnen open deed, en zegt:’Ach, die goede oude tijden komen nooit meer terug’. En  ondertussen, met zijn geloof ‘de techniek heeft de toekomst’, zichzelf onderwerpt als slaaf aan de techniek.

Benieuwd naar de schilderijen? Klik dan hier en vervolgens op de serie ‘2009 – Vuurtorens bij Nacht’.

Kunstenaar Herman Smith verteld over wat hem inspireerde tot het thema ‘Sterrenhemel boven Boerenland’. Een serie van 16 schilderijen die hij maakte in de periode 2007 – 2012.

Midden in zomer toen het snikheet was heb ik blauwe nachten geschilderd. Vroeger vertelde ik verhaaltjes aan mijn broertje als we vanwege de hitte niet konden slapen. Zo’n verhaaltje begon: “‘het was zo’n strenge winter dat mensen geen kolen meer hadden voor hun kachel, en in plaats van kolen rode papiertjes in de haard hingen en dachten dat warm was”. Ik verving deze papiertjes door blauw.  En door het blauw van de koude kon mijn broertje weer inslapen. Allemaal blauwe schilderijen midden in de zomer. Of het helpt tegen de opwarming van de aarde, weet ik niet. De aarde heeft koorts. Als bij mij de de koorts met twee graden toeneemt – hetgeen is toegestaan – heb ik 39 graden koorts.  Logisch toch dat de aarde zich niet zo lekker voelt, toch?

Benieuwd naar de schilderijen? Klik dan hier vervolgens op de serie ‘2007-2012 – Sterrenhemel boven Boerenland’.

Kunstenaar Herman Smith verteld over wat hem inspireerde tot het thema ‘Kippen’. Een serie van 22 schilderijen die hij maakte in de periode 2005 – 2006.

De kippen heb ik geschilderd naar aanleiding van de actie ‘Adopteer een kip’ van Biologica. Want de kippen zitten met z’n duizenden in een legbatterij, een soort van strafkamp. De eendagskuikens worden zonder verdoving de vlerken uitgerukt en tot kattenvoer verwerkt. Ondanks dit schrijnende beeld heb ik de kippen zo vrolijk geschilderd. Geen gepikte kip en geen hanengevecht.Geef de kippen voldoende ruimte en ze zullen geen gepikte kippen meer zijn.

De kip en de haan zijn oorspronkelijk bosvogels. Biedt ze een dak aan, dan voelen zich beschermd en zijn ze niet zo nerveus meer. Als u dan ook nog droog zand aanbiedt dan kunnen ze tevreden zijn. Als een kip tevreden is dan is de glans van hun verenpracht te zien. En ook de glans van hun eieren.

Benieuwd naar de schilderijen? Klik dan hier vervolgens op de serie ‘2005-2006 – Kippen’.

Kunstenaar Herman Smith verteld over wat hem inspireerde tot het thema ‘Aandacht is Liefde’. Een serie van 16 schilderijen die hij maakte in 2005.

De galerie waar de kunstenaar normaliter kunst ophangt is een dood ding. Veel liever hang ik mijn werk in een boeren stal. Vooral de ouderwetse stal, want daar is veel  leven; kippen, kuikens, koeien en varkens. Ook duizenden en nog eens duizenden vliegen. Ik vindt het niet erg dat mijn werk bijna onzichtbaar wordt door de vele vliegenpoepjes. Want kunst is ‘veel mist en nog meer mist’, aldus de woorden van de componist Ravel. Gelukkig werk ik toch met acryl en dat is makkelijk schoon te maken.

Na een gesprek met een boer, kwam ik op het thema ‘Aandacht is Liefde’. Denkend aan mijn vader die iedere dag de kamerplanten water gaf met een gieter. Op zaterdag deed hij bij het water een schepje suiker. En door deze aandacht ontstond een compleet oerwoud in de vensterbank. Ongeveer één keer in het halve jaar moesten de planten verpot worden. Want, door hoe mijn vader aandacht gaf groeiden de planten de pot uit. Alle buren vroegen om een stekje. De hele straat had planten van mijn vader door hoe hij liefdevol met zijn planten omging. Als symbool voor ‘Aandacht is Liefde’ schilderde ik vooral veel gieters

Benieuwd naar de schilderijen? Klik dan hier en vervolgens op de serie ‘2005-2006 – Aandacht is Liefde’.

Kunstenaar Herman Smith verteld over wat hem inspireerde tot het thema ‘Brieven van Groot Roosje’. Een serie van meer dan 30 schilderijen die hij maakte tussen 2003 en 2004.

Liggend in het ziekenhuis kon ik na mijn beroerte in het najaar van ’97 twee jaar niet meer praten, dus was ik van het geschreven woord afhankelijk. Ik vond het fantastisch om de woorden op papier te krijgen. Niet dat de lezer daar maar ook iets van begreep. Het handschrift leek op dat van een klein kind, vol met kruisjes en nulletjes. Zoals mijn driejarig dochtertje (die zichzelf Groot Roosje noemde) en mijn schrijven nabootste en bladzijdes vol schreef met kruisjes en nulletjes. Naar aanleiding van dit handschrift maakte ik deze serie schilderijen.

Drie vrouwen kwamen langs op de expositie in De Grote Kerk in Alkmaar. Eentje kwam net terug uit Tibet en vond dat één schilderij net leek op één van de bladzijden uit het Tibetaanse Dodenboek. Een tweede vrouw was onlangs in Iran geweest en vond hetzelfde schilderij lijken op de Koran. Een derde vrouw die langs kwam was Bijbelvast en vond het lijken op de Thora; de joodse heilige boeken. Zo had ik drie wereldgodsdiensten bij elkaar geschilderd zonder het te weten. Terwijl het oorspronkelijk heette ‘De brieven van Groot Roosje’.

Benieuwd naar de schilderijen? Klik dan hier en vervolgens op de serie ‘2003-2004 – Brieven van Groot Roosje’.

Kunstenaar Herman Smith verteld over wat hem inspireerde tot het thema ‘Hop’. Een serie van 13 schilderijen die hij maakte tussen 2002 en 2003.

Deze serie bestaat voornamelijk uit boerinnen, die het brood naar zich toe snijden, alsof ze daarmee willen zeggen:het mijn brood,ik geef aan jouw. Als de ene boerin uit het boek van Frank Westerman De Graanrepubliek. In hetzelfde boek is te lezen over Mansholt dat op zijn plannen terugkwam en zelf brood bakte. Zie daarvoor mijn boekje Hop. In eigen beheer uit gegeven.

Benieuwd naar de schilderijen? Klik dan hier vervolgens op de serie ’2002-2003 – Geur van Versgebakken Brood’.

Kunstenaar Herman Smith verteld over wat hem inspireerde tot de ‘Beroerte serie’. Een serie van meer dan 50 schilderijen die hij maakte tussen 1996 – 1998.

Wat heeft kunst voor zin? ‘Dingen zichtbaar maken die anders onzichtbaar zouden moeten blijven’, aldus de woorden van Paul Klee. Ik was 49 toen ik een hersenbloeding kreeg. En met de woorden van Paul Klee ging ik aan de slag. Ik begon in het ziekenhuis al te tekenen. Later werkte ik deze ziekenhuistekeningen om in schilderijen. Niet om mijn beroerte te verwerken, maar om die beroerte zichtbaar te maken. Een schilderij werkt zoals het schilderij ‘De Grijper’. Een fysiotherapeute vertelde mij, hoe één van haar patiënten door mijn ‘Grijper’ de ene verlamde hand weer kon bewegen.  Dat is mijn motief voor de beroerteserie, als mijn bijdrage tot genezende kunst… Zie ook mijn twee boeken Een wonderlijke reis en Een al te open huis.

Benieuwd naar de schilderijen? Klik dan hier en vervolgens op de serie ‘1997-1999 – Beroerte serie’.

Kunstenaar Herman Smith verteld over wat hem inspireerde tot het thema ‘Zaden’. Een serie van 7 voornamelijk grote schilderijen die hij maakte in 1997.

De zaden komen los van de boom. Er zit geen kleine boom in het zaad. Dit is naïef materialisme. De ontkiemende zaden gaan door de chaos heen, en worden daarmee tot gat. Als het lente wordt, dan gaan zaden door de offerdood.  Het sterven in de natuur is te vergelijken met Goede Vrijdag, wanneer ook Christus zich vergelijkt met een zaadkorrel en door de offerdood gaat. Goethe zei: ‘De dood is om veel leven te hebben.’ De asbak is mijn symbool van de dood, zie daarvoor het paneel ‘Stirb und  Werde’. De zaden zijn te beschouwen als een sleutelgat. Het sleutelgat is een ontkende sleutel, en de sleutel past daar dan ook precies in. Wie aan de zaden komt door genetische manipulatie, komt daarmee aan de sleutels der natuur. Zo ook aan Gods schepping. Eén voordeel: men hoeft ook niet zoveel met landbouwgif te spuiten op genetisch behandelde gewassen. Want de meeste insecten zijn verstandig en blijven van het van de natuur vervreemd spul af. Bij de genetische behandeling hoeft men maar één gen te verwijderen. Het gen betekent ‘informatie’. Je zou kunnen zeggen dat deze behandelde gewassen aan de nodige informatie ontbreekt. Wie deze rotzooi eet, raakt ook slecht geïnformeerd. Geen protest helpt, maar het begrip en inzicht. Zo hoop ik…

Benieuwd naar de schilderijen? Klik dan hier en vervolgens op de serie ‘1997 – Zaden’.