Kunstenaar Herman Smith verteld over wat hem inspireerde tot het thema ‘Zaden’. Een serie van 7 voornamelijk grote schilderijen die hij maakte in 1997.
De zaden komen los van de boom. Er zit geen kleine boom in het zaad. Dit is naïef materialisme. De ontkiemende zaden gaan door de chaos heen, en worden daarmee tot gat. Als het lente wordt, dan gaan zaden door de offerdood. Het sterven in de natuur is te vergelijken met Goede Vrijdag, wanneer ook Christus zich vergelijkt met een zaadkorrel en door de offerdood gaat. Goethe zei: ‘De dood is om veel leven te hebben.’ De asbak is mijn symbool van de dood, zie daarvoor het paneel ‘Stirb und Werde’. De zaden zijn te beschouwen als een sleutelgat. Het sleutelgat is een ontkende sleutel, en de sleutel past daar dan ook precies in. Wie aan de zaden komt door genetische manipulatie, komt daarmee aan de sleutels der natuur. Zo ook aan Gods schepping. Eén voordeel: men hoeft ook niet zoveel met landbouwgif te spuiten op genetisch behandelde gewassen. Want de meeste insecten zijn verstandig en blijven van het van de natuur vervreemd spul af. Bij de genetische behandeling hoeft men maar één gen te verwijderen. Het gen betekent ‘informatie’. Je zou kunnen zeggen dat deze behandelde gewassen aan de nodige informatie ontbreekt. Wie deze rotzooi eet, raakt ook slecht geïnformeerd. Geen protest helpt, maar het begrip en inzicht. Zo hoop ik…
Benieuwd naar de schilderijen? Klik dan hier en vervolgens op de serie ‘1997 – Zaden’.
Reageren
Laat ons weten wat je hiervan vind!